Wat een walk-over had moeten worden werd toch, door taai verzet van de Ridderkerkers, een spannende avond.

De dag begon slecht. Gerrit Markus belde dat hij niet in staat was te spelen. Gerrit beterschap toegewenst van je teamleden. Gelukkig was Michiel Besseling bereid zijn plaats in te nemen. Hij speelt weinig en kon wel wat training gebruiken. Vervolgens kwam de volgende tegenslag. Marc Schroeder was waarschijnlijk vergeten dat hij moest spelen. Na drie kwartier wachten werd besloten Arthur Rongen zijn plaats in te laten nemen, met 50 minuten klokachterstand.

Dit was het voorspel. De echte wedstrijd was bloedstollend. Als eerste ging het mis bij Michiel Besseling aan bord 1. In een manoeuvreer partij deed zijn tegenstander niets dan geduldig met zijn paarden naar de goede velden dirigeren. Michiel zocht naar breekkansen, zag deze niet en verbruikte (te) veel tijd. In de slotfase gaf hij een stuk weg. O-1. De invaller Arthur Rongen aan bord 3 had het makkelijk in de opening. Hij overheerste het centrum en het wachten was op de genadeklap. Door tijdgebrek speelde hij de verkeerde breekzet f5, waarmee zwart loskwam en veld e5 cadeau kreeg. Langs de rand van de afgrond wist hij het remise te houden. ½ – 1 ½ . Marius Strijdhorst had het met zwart lastig. Lange tijd was ongewis wat het zou worden. Plots wist hij materiaal te winnen en met zorgvuldig spel haalde hij de zege binnen. 1 ½ – 1 ½ . Zoals al vaak in de competitie had Frans Vreugdenhil het lot in handen. In een gelijke stelling kwam hij in tijdnood, echter dan is hij op zijn best. Hij won een pion, maar moest oppassen dat hij niet werd matgezet in de hoek, tevens diende een vijandelijke vrijpion in bedwang gehouden te worden. Dat lukte wonderwel, en toen de rook was opgetrokken was de zege binnen. Keurig gedaan Frans.