Het bovenaan staande HWP Haarlem wachtte ons met genoegen op.
Gelet op het ratingverschil zou dit een walk-over moeten worden. In
een mooie reserve locatie voelden we ons prima.

Door een conflict tussen uitbater en de schaakverenigingen in Haarlem, was het denkcentrum niet beschikbaar. De uitbater heeft liever bridgers in huis, die verteren meer naar het schijnt.
Er viel tijdens het verloop geen goede prognose te maken. Cor de
Zwart had snel verloren, er vielen enkele remises te noteren, maar
aan de overgebleven borden hadden Michiel Besseling en Marc
Schroeder grote winst kansen. Toen na de tijdcontrole beide
stellingen in remise eindigden en Frans zijn stelling niet kon houden
moesten we in een 6-4 nederlaag berusten met 8 remises en twee
nederlagen. Toch was de sfeer goed toen we in de nachtnevel
richting Rotterdam reden.

Langs de borden: (Wij spelen met wit aan de oneven borden)

Michiel Besseling aan 1 speelde een goede partij tegen v Prooijen.
Vanaf de eerste zet had hij het initiatief. Uitzonderlijk was dat al op
zet 6 de theorie verlaten werd, met goed spel voor wit. Op de 20 e zet
werd afgewikkeld naar een eindspel met een pion meer. Helaas ging
het in een dubbel toren eindspel fout, toen wit met Tg3 in plaats van
Kb1, zwart de kans gaf in remise te vluchten.

Na 29 Tg3 kreeg zwart na …Te2 kans remise te maken. Beter (gewonnen) is, 29 Kb1 Te2 30 Tc1 Txg2 31 31 Txg2 Txg2 en 32 Th1.

Aan twee ontmoette Rini Kuijf een oud bekende, Bruno Carlier. In
het middenspel was het even spannend toen Rini f6 dreigde te doen,
met een offer als antwoord. Hij zag het tijdig en bood in betere stand
remise aan.

Na Dd5 zag zwart niet dat hij voordeel had en bood remise aan.

John van Baarle speelde een degelijke partij tegen Boelhouwer, die
snel in een remise had moeten eindigen. In de diagram stelling
speelde zwart e7-e5. John was even van zijn bord weg, zag de
stelling en dacht dat e6-e5 gespeeld was. Na d5xe6 ep was het snel
een plus remise geweest. Hij sloot het en passant slaan uit, en verloor na Dc1, Lb7 een pion en moest knokken om remise te bereiken. Wat
hem overigens keurig lukte.

Dc1? Lb7 verliest en pion.

De verliespartij van Cor de Zwart heb ik niet gezien. Het was een
Kurzpartie en de eerste score in de wedstrijd.

Aan 5 kreeg Marc Schroeder het Hollands voorgeschoteld. De hele
partij tegen de Jager had hij de beste kansen. Langzaam schoof hij
zwart van het bord. De enige vraag was hoe hij zou gaan winnen.
Tegen de tijdcontrole was de diagramstelling bereikt. De beste weg
naar winst was 37 Ta2 en via Te2 wordt de druk verhoogd en is winst
een kwestie van tijd. Marc speelde 37 g8D en had na Kxg8 38 Pf6+
ook groot voordeel. Helaas gaf hij een pion weg en wist het eindspel
met pluspion net niet te winnen.

Na 37 g8D Kxg8 38 Pf6 had wit een gewonnen stelling. Nog beter was 37 Ta2 vervolgt met Te2.

Frans Vreugdenhil had een zware pot tegen Gijswijt aan bord 6.
Vanuit de opening, niet zijn favoriete variant, kwam hij onder druk. In
het middenspel wist hij te overleven, maar daar is alles mee gezegd.
Hij worstelde met ruimtegebrek en trachtte als laatste om een halfje
te redden. Het lukte niet helaas.

Aan 7 voltrok zich een klein drama. Henny Versteeg kreeg in de
Botwinnik van het Slavisch een pion offer te verwerken. Hij deed dit
bekwaam waardoor na de opening een praktisch gewonnen stelling
overbleef. Na 23 De4 had hij een gewonnen stelling bereikt en had hij
rustig het punt kunnen incasseren. Ook na het gespeelde 23 Ta7 had
hij grote winstkansen. Echter na drie nullen vond hij het tijd nu maar
een halfje te pakken.

23 De4 is gewonnen voor wit. Ook na 23 Ta7 houdt hij groot voordeel.

Marius Strijdhorst en Kohler zorgden niet voor spektakel. Door
beiden werd degelijk gespeeld, met wit iets in het voordeel. Na 34
Lh3 ziet het er nog dreigend uit voor zwart. Na het gespeelde 34
….Pg7, ook mogelijk was 34 ……Lxd5 werd het na 45 zetten remise.

Pg7 of Lxd5 leiden tot remise.

Aan bord 9 verving Joop Elderhorst tegen Duchene de afwezige Wim
van Munster. Hij deed dit bekwaam, nam geen risico’s en zorgde dat
zwart niet in de partijkwam. Geen moment was het evenwicht
verbroken. Er werd doorgespeeld tot beiden er van overtuigd waren
dat er geen winst meer in zat.

De vrede werd uiteindelijk getekend.

Aan 10 tenslotte had de teamleider Arthur Rongen tegen Polak te
maken met een gambietvariant. Altijd aannemen en vervolgens
blijven ontwikkelen en niet op de pion gaan zitten. Geleidelijk stond
hij beter en had na 17 Pxd6, waarmee wit opgelucht zijn pion
terugwon, de partij in zijn voordeel kunnen beslechten (diagram) met
17……. Df8. Het paard op d6 zou daarmee verloren gaan. Na het
gespeelde 17……. a6 hield zwart voordeel, maar vond zwart dit (niet
terecht) onvoldoende en bood enige zetten later remise aan.

17 Pb5xd6? had na Df8 en Le7 tot stukverlies moeten leiden.

Alles overziend had er zeker een gelijkspel in gezeten. De volgende
keer dan maar.

HWP Haarlem Rotterdam

1. JW v Prooyen M Bessling ½ – ½
2. B Carlier R Kuijf ½ – ½
3. C Boelhouwer J v Baarle ½ – ½
4. B Tourdivar C de Zwart 1 – 0
5. P de Jager M Schroeder ½ – ½
6. B Gijtwijt Fr Vreugdenhil 1 – 0
7. A Köhler H Versteeg ½ – ½
8. M Merbis M Strijdhorst ½ – ½
9. R Duchene J Elderhorst ½ – ½
10. I Polak A Rongen ½ – ½
Uitslag 6 – 4

Arthur Rongen.