Het zou een lastige wedstrijd worden. Voorschoten had 2 matchpunten meer en een ruim meer bordpunten. De verwachtingen waren dan ook niet te hoog gespannen. Het begin was ook niet veelbelovend. De wedstrijdleider meldde zich plots ziek, beterschap, één speler was vergeten dat hij moest schaken, foei Marc. De teamleider werd nu naast speler ook nog wedstrijdleider. Niet bepaald bevorderlijk voor de concentratie. Gelukkig hielp de, niet spelende, teamleider van Voorschoten, waarvoor onze sportieve dank.

De start was rampzalig. Drie borden hadden hun dag niet en konden binnen 25 zetten allen de nul noteren. Wim van Munster tegen J Damen speelde de afruilvariant van het Spaans. Voor hem bekend terrein waarmee hij vele successen boekte. (zijn bekende paarden!). Nu zag hij het niet zo helder. Lf4 was een misrekening waarna het snel bergafwaarts ging.

Arthur Rongen kreeg van D Jongste een lesje Siciliaan. Hij kwam gedrukt uit de opening in een vorm van het versneld fianchetto.  Door het slechte e6 werd de pion d6 moeilijk te verdedigen. Door daar te veel aan te blijven hangen kwamen de stukken op de verkeerde velden en werd de stelling na f4-f5 opgeblazen.

Ook Frans Vreugdenhil had geen fijne schaakdag tegen K Gutkind. Frans speelde ondernemend tegen e4 met 3. …… -f5. Beide spelers kenden hun lesje tot zet 15. Op dat moment was het vuur gedoofd en werd het een normale schuifpartij. In een black out gaf Frans zijn toren en de partij weg in gelijke stand.

De stelling na 9 zetten!! Allemaal bekend!?

 

En na 21 La3 gaf Frans met Td7 zijn toren??

Henny Versteeg verbruikte tegen Rosa Ratsma drie kwartier om zich de partij Spassky Fisher uit 1974 te herinneren. Hij speelde een actieve variant met één dan wel twee pionoffers. Het zag er allemaal prima uit en er werd al voorzichtig rekening gehouden met het eerste winstpunt. Tot Henny naar zijn klok kijkend, helaas, remise aanbood. Bij deze is hij benoemd tot onze remisekoning.

Henny had nu met 23 f5! Winnend voordeel kunnen krijgen. Bijv: 23 …..g5 24. Dh6  De7 25.Ph5 Df8 26. Pxf6 Pxf6 27 Dxg5 Dg7 en 28 Dxf6.

Intussen had ook Cor de Zwart in een regelmatige partij van J Damen verloren. De nederlaag tekende zich af.

Het eerste en enige wist punt werd door Rini Kuijf tegen V Blom genoteerd. In een vecht-, wildwest partij kwam de volgende stelling op het bord:

Zwart, Rini, kreeg een wilde aanvalspoging te bestrijden. Hij had hier met Lxe6 winnend voordeel kunnen krijgen. Hij deed echter …….. Txf4?? Gevolgd door 2. Dxh7! Dxe3+ 3. Kh1 Df3+ 4. Tg2? (anders remise) 5. Lc6? ( ……  Le6 won direct). In tijdnood sloeg wit nu op c7 in plaats van winnend op b5, hetgeen resulteerde in:

Hier overschreed wit de tijd. ……Df1! Zou een mooie killer zijn geweest 2. Tg1 d4 3. Dxc6 Dxg1! En na …..bxc6 is het technisch uit.

 

Ook Michiel Besseling -R Ratsma was een spektakelstuk. In het Londen-systeem had wit de pion op b2 geofferd. Michiel had moeite met zijn stukken op de goede plaats te krijgen en ze te laten samenwerken. Voor wit reden actief te acteren met een offer op f7.

Zie diagram1.

Even later offert zwart zijn dame voor drie lichte stukken. Tot zet 26 houdt Michiel stand. 26……….Tf7 is waarschijnlijk beslissend. (zie diagram 2).  Daarna ging het snel bergafwaarts en was de nul en verlies van de match een feit.

Diagram 1.wit offert 10. Pxf7 voor aanval.

Diagram 2: Na …… Tf7?2 Tg4+ ging het snel mis. Direct Kh8 was wellicht nog speelbaar, hoewel wit prima staat.

Marius Strijdhorst had tegen M Driessen een bijna voorbeeld partij. Het liep op rolletjes. Langzaam verhoogde wit per zet de druk en wist een gewonnen stelling te bereiken. Tegen de tijdcontrole had Marius de kroon op zijn werk kunnen zetten. Helaas koos hij de verkeerde voortzetting en verloor zelfs nog. Erg onverdiend.

Na 35 …….Df7 deed Marius 36. Lg7?? En verloor na …….. dxc4 In plaats daarvan had 36 exd5! Praktisch direct  gewonnen. Bijvoorbeeld 36…….cxd5 37. Le7 dxLc4 38. Lxc5 Pd5 en 39. LxTf8.

 

Marc Schroeder had als opponent H schouten. Hij permitteerde zich met drie kwartier minder bedenktijd te starten. Gelukkig kende hij de dame- Indiër op zijn duimpje en had weinig tijd voor de opening nodig. Wit kreeg een klein voordeeltje en wist die gaandeweg uit te bouwen naar een gewonnen stelling. Tot zijn en aller verdriet liet hij het nog verzanden in een remise eindspel.

Zwart aan zet. In vele varianten is dit gewonnen. Helaas werd het toch nog remise. Een huzarenstukje van zwart? In ieder geval jammer voor Marc na een voorbeeldige partij.

 

eder geval jammer voor Marc na een voorbeeldige partij.

 

Tot slot de partij van John van Baarle tegen P Wilschut. De partij ging lang gelijk op. Tot de diagramstelling op het bord kwam. Zie onder.

John speelde na 1. Tad1 Pd7! En had na 2. LxLe7 DxLe7 goede winstkansen kunnen krijgen. In plaats daarvan speelde hij 2……….PxDe5 3. LxDd8 TfxLd8 4. F4 TxTd1 5. TxTd1 Pc6 6. Lf3  en na ……Td8 kwam hij in een zeer nadelig eindspel terecht wat hij nog net remise wist te houden.

Pd7 en na Lxe7 en Dxe7  heeft zwart winstkansen.

Resumerend had er iets meer ingezeten. Een halfje bij Marc, een halfje bij Frans en een hele bij Marius, waarmee een redelijker uitslag genoteerd had kunnen worden dan de dikke 2 ½ – 7 ½ .

Arthur Rongen (teamleider en speler)