Tegen Charlois Europoort 4 zou ons tweede zijn eerste punten moeten pakken. Helaas pakte het anders uit. Door omstandigheden waren drie vaste spelers afwezig. Ondanks de inzet van de vervangers konden we geen vat op onze zuiderburen krijgen.
Frans Vreugdenhil had het moeilijk aan bord 1, moest een dame offeren, maar met te veel gaten in de stelling bleek er onvoldoende compensatie. Henny Versteeg aan 2 had het beste van het spel, stond praktisch gewonnen en bood toen met het oog op zijn klok remise aan, helaas! Gert Markus speelde actief, maar moest toch erkennen dat zijn opponent het beter had gezien. Ook Marius Strijdhorst speelde zijn bekende opzet en kwam er al snel achter dat zijn tegenstander goed op de hoogte was. Hij kreeg veel sterke zetten te weerleggen, waarna met het binnendringen van de zwarte stukken de vlag werd gestreken. René Geuskens deed het goed aan 5. De stelling bleef in evenwicht, totdat een beslissende fout hem noodlottig werd. Aan 6 viel het enige winstpunt te noteren. Arthur Rongen haalde in het Schots de Max Lange aanval van stal. Zijn tegenstandster kende het niet, speelde tot zet 18 theorie, maar verbruikte al haar tijd. Na het foute plan 17…..Te8 gevolgd door Kd7, was het snel uit.
Ton de Vreede is het nog niet verleerd. Na een beroerde opening werd voor zijn leven bevreesd. Hij wist zich wonderbaarlijk te redden, maar wist niet meer dan remise te bereiken. Ten slotte deed Wim van Munster aan 8 goede zaken. Lange tijd leek ook hij winst te kunnen boeken. Met een pion meer moest hij uiteindelijk in remise berusten.
Iedere volgende wedstrijd zal nu een degradatieduel worden. Kop op mannen zorg dat we een wonder verrichten.
Arthur Rongen.
