Pathena Rotterdam handhaaft zich op eigen kracht in de Meesterklasse.

De laatste wedstrijd van het seizoen moest de beslissing brengen over degradatie. Drie teams, BSG, HWP en wij, hadden een gelijk aantal matchpunten, HWP en wij ook nog een gelijk aantal bordpunten. BSG had met drie bordpunten meer de meeste kans een team onder zich te houden. De tegenstanders waren ook niet misselijk, SISSA en En Passant streden om het landskampioenschap en onze tegenstander HMC Calder had aan één matchpunt genoeg om Europa in te gaan. Kortom we moesten aan de bak!!

Onze wedstrijd ging lang gelijk op. Na enkele remises werd het eerste punt door HMC gescoord. Enkele borden stonden licht beter, alleen voor bord vier moest nog gevreesd worden. Tegen het vierde uur, rond de tijdcontrole, donderde het even. De goede stellingen verzandden in remise, maar bord vier had remise kunnen forceren. Toen daarna twee zeges uit het vuur konden worden gesleept, was de overwinning een feit en het verblijf in de meesterklasse veilig gesteld. Inmiddels had BSG verloren en omdat HWP SISSA op een gelijkspel wist te houden, was BSG de ongelukkige degradant.

Langs de borden:

Martin Martens had de Nimzo Indier van Martijn Dambacher goed bekeken. Met zijn openingsnieuwtje pionoffer b5, kreeg hij goed spel. Martijn wijgerde de pion, waarna snel de vrede werd getekend. ½ – ½ .
Vitaly Kunin wist weinig te bereiken in een KI van Benjamin Bok. Afwikkeling volgde, waarna ze het in het eindspel niet verder zagen zitten. 1 -1 .
Robby Kevlishvili haalde de Draak van stal tegen Rob Schoorl. Zijn aanval op de Damevleugel was sneller dan wit op de K-vleugel. De aanval liep vast, waarna er voor beide weinig overbleef om voor te strijden. 1 ½ – 1 ½ .

Direct daarop volgde de eerste tegenslag. Bruno Carlier raakte tegen Mischa Senders de weg kwijt in het middenspel. Onnodig verloor hij materiaal en de partij. 1 ½ – 2 ½ .
Hing Ting Lai kreeg een agressieve Dame Indiër tegen met Dh4 en Pg4. Steeds had Hing Ting materiaal in de aanbieding. Aannemen was niet verstandig, hoewel wel mooi voor het publiek. Met het verzwakken van de Konings stelling vroeg Hing Ting iets te veel en moest vluchten in de remise haven. 2 -3 .

Zoals reeds gemeld had Lars Vereggen aan vier het moeilijk toen hij een tactisch grapje van Niels Oldensteijn onderschatte. Het kostte hem een stuk voor twee pionnen. Wellicht heeft hij ergens verloren gestaan, maar hij wist keurig de remise binnen te halen, tot opluchting van de teamleider. 2 ½ – 3 ½ .

De volgende opsteker zorgde Marijn den Hartog voor. Tegen David Kerkhof werd de Franse Winawer gespeeld. Marijn kreeg alles wat je in een Franse partij wil Snel was zijn witte loper tegen de zwarte geruild, waardoor het aanvalspotentieel voor wit (te) beperkt was. Eerder f5 had mogelijk wat sneller verlichting gebracht. Wit had kansen op de K vleugel, terwijl zwart zich concentreerde aan de andere zijde. Het was spannend, maar Marijn wist op tempo de beslissende aanval te krijgen. Rond het bord zag ieder het mat in drie aankomen. Marijn bleef lang zitten kijken. Hij ziet het toch wel? Ja zei hij, ik keek of er mat in twee inzat. 3 ½ – 3 ½ .

Dimitri Reinderman en Jeroen Bosch kennen elkaar door en door. Geen reden voor een salonpartijtje. Lange tijd leek Dimitri zijn initiatief te verzilveren. Met het binnendringen van de witte stelling kreeg zwart tegenkansen uitmondend in een remisevariant. 4-4. Alexander Danin en Robin Swinkels testten elkaars kennis van het Schots. Daar was niets mis mee. Wit had de meeste dreiging, wat niet voldoende was voor de winst. 4 ½ – 4 ½.

Op dat moment was waarschijnlijk 5-5 voldoende voor handhaving. Aangezien HWP beter stond tegen SISSA en de overwinning van En Passant nog niet zeker was, moest doorgespeeld worden, hoewel HMC tevreden zou zijn met een gelijkspel. Rini kweet zich fantastisch van zijn taak. Lange tijd moest hij knokken in een Stonewall voor gelijkspel tegen Geert van Stricht. In het eindspel keerden de kansen. Het loperpaar en een vrijpion bleken uiteindelijk dodelijk. Proficiat voor Rini en het hele team 5 ½- 4 ½ .

Arthur Rongen (teamleider)