“Daverend succes voor De IJssel 1” is de titel van het verslag op de website van de tegenstander zelf. Met een onverwachte nederlaag -en wát voor één- dropen wij van SO-2 ‘s-avonds laat gedesillusioneerd af, van Moordrecht stroomafwaarts richting Rotjeknor. Met maar liefst een 6 – 2 nederlaag waren we de boot in gegaan! We laten de tegenstanders aan het woord:

“Voor het eerst in haar bestaan trof De IJssel 1 het tweede van SO Rotterdam als tegenstander in de RSB competitie. Een team dat inmiddels aardig aan reputatie heeft ingeboet, maar toch als een te sterke tegenstander was ingeboekt. Zeker gezien het resultaat van De IJssel in de eerste wedstrijd tegen Sliedrecht 3. De Rotterdammers verschenen met twee invallers, aan de borden zes en zeven. Bij De IJssel was Mick er weer bij en was het team ditmaal wel compleet.

Na een uur wedstrijd was er van een krachtsverschil weinig te merken. Aan alle borden stond De IJssel goed. Ad had zelfs, met een pion in het voordeel, een duidelijke plus. Zijn tegenstander had ook nog een vervelende dubbelpion. Al snel liet Gerard het eerste resultaat noteren. Na het nodige afruilwerk stond er na 19 zetten een dubbel toreneindspel op het bord en werd er remise overeengekomen. Ook Mick verzeilde al snel in een eindspel met elk naast de nodige pionnen toren en paard. Het ging om de posities en daarbij lieten beiden zich de kaas niet van het brood eten. Toen de torens eraf gingen werd ook hier de vrede getekend. Vrijwel gelijktijdig werd het ook remise aan bord vijf. In tegenstelling tot zijn tegenstander, die veel bedenktijd consumeerde, was Frank (vdP) hier lang op bekend terrein. Echt spektakel werd het echter niet, de stelling bleef in evenwicht en een Rotterdams remiseaanbod werd direct geaccepteerd. Inmiddels had Ad zijn pluspion weer teruggegeven ten faveure van zijn achterstand in ontwikkeling. Hij kreeg er inderdaad goed spel door en kwam al gauw weer een pion in het voordeel. Het mondde uit in een dubbeltoreneindspel met verbonden vrijpionnen op de vleugel, voor Ad een kolfje naar zijn hand. De tegenstander werd bekwaam uitgeteld, 2½-1½. Een tweede winstpartij volgde aan bord twee. Frank (V) had hier een sterk geposteerde e-pion. Via een uitgekiende afruiloperatie die eindigde met een trekschaak kwam hij in het voordeel en was de winst een kwestie van tijd, 3½-1½. Aan het eerste bord had Pim het ogenschijnlijk in de beginfase niet gemakkelijk. Voor hem was het echter bekend terrein. Hij wist een pion te winnen, maar dat leidde niet tot reële winstkansen. Zeker niet meer na een niet gepland kwaliteitsverlies. De dreiging van de vrijpion bood echter veel compensatie. Voor zijn tegenstander een reden om remise aan te bieden. Dat werd aangenomen en met stand 4-2 was daarmee in ieder geval een matchpunt binnen. Veel spektakel was er intussen op bord vier. Hier had Léon de lont in het kruitvat gestoken met het nemen van het slaan van een pion op b2 met zijn dame daarmee zondigend tegen een bekende schaakregel: sla nooit een pion op b2 ook al is het goed. Daarbij ontsnapte hij op miraculeuze wijze aan stukverlies en werd zijn koning tot een opmars naar het andere kant van het boord gedwongen. Desondanks geen succes voor zijn tegenstander. Behalve dat het hem de nodige bedenktijd kostte kwam hij ook zelf in de problemen met een voor hem noodlottig gevolg, 5-2. Dat was en ruggensteun voor buurman Hans die aan zijn laatste minuten bezig was. Een solide stelling met actieve paarden had hem in het voordeel gebracht. Hij won een kwaliteit en in de slotminuten haalde ook hij de volle winst binnen. Eindstand 6-2!!!  “